Gülnaz ilə Sərvər çıxıb oxuyurlar

(şikəstəyi-fars oxuyur). Ey mələksima ki, səndən özgə heyrandır sana, Həqq bilir, insan deməz, hər kim ki, insandır sana.
Verməyən canın sənə bulmaz həyati-cavidan,
Zindeyi-cavid ona derlər ki, qurbandır sana.

Ola bilməz özgənin.

Bu əsnada Qoçu Əsgər və başqa adamlar gəlib, Məşədi İbadla birlikdə hasarın dalında dayanıb baxırlar.

Eşidirsiniz? Bayatı oxuyur.

Bunlar hasarın deşiklərindən baxırlar.

Aləmi pərvanəyi-şəm'i-camalın qıldı eşq,
Cani-aləmsən, fəda hər ləhzə min candır sana.

Oxa! Qız da oxuyur ki!

İndi gördünmü iş nə haldadır?

Məşədi İbad, bir bəri zəhmət çək (qabağa götirib, nə isə deyir)

Çıxma, yarım, gecələr, əğyar tə'nindən sakın, Sən məhi-övci-məlahətsən, bu nöqsandır sana.

İki min manat pul verərsən: bir min mənim, bir min də yoldaşlarımın.

Mən yazıq bir o qədər pulu sənə haradan verim?

Özün bil, istərsən çıxaq gedək. Sən də camaat içində biabır ol. Heç kəs də sən ilə alver etməz. Sənin kimi binamus adamı biz heç içimizə qoymarıq. Adə, gedək!

Bir bura bax. Yaxşı, verərəm. Sabah gəl pulları apar, amma indi bircə əvvəl bu oğlanı öldür, yoxsa onun səsini eşitdikcə bağrım çatlayır.

Ey kimsən orda, aç qapını!
Aç qapını, gələk səni öldürək!

Pişto doludur, hazır etmişik,
Aç qapını, gələk səni öldürək!
Ey, kimsən orda, aç qapını!
Aç qapını, gələk görək kimdir o.
Ey kimsən, ey, aç qapını!
Aç qapını, gələk səni öldürək!

Ah, Sərvər, qorxuram, səni öldürər bunlar.
Gəl tez buradan qaçaq, tez-tez, gedək özgə şəhərə.
Ah, Sərvər, qorxuram,
Açma gəl qapını sən.
Yoxsa səni öldürər
Qoçunun gülləsi.
Gəl bəri, Sərvər, gəl!

Aç qapını!

Söyləyin görüm bir siz,
Nə istəyirsiniz məndən?
Nə lazım sizə bu evdən,
Ta xəlqin qapısından.
Qorxmuram mən sizdən,
Hər nə bilsəniz edin!
Yaxşısı budur, siz gedin,
Öz iş-gücünüzə.

Sənsən Məşədi İbadın
Gəlinin əlindən alan.
Sənsən xəlqin evin yıxan.
Səndə vardır çox günah,
Gəldik səni öldürək.
Ta kim, Məşədi xoş olsun.
Biz də ondan iul alaq,
Eyşü işrətə məşqul olaq Ondan biz!

(qoçulara). Çıxardın piştoları, hazır olun! Mən bir, iki, üç dedikdə siz atın! Hazır olun! Bir... iki...

Sərvər fit çalır, qaradovoy çağırır. Qoçular həmən saat qoyub qaçırlar. Hambal ilə Məşədi İbad dəxi qaçırlar. Sərvər gulür.

Ax, qorxudan ürəyim üstümdə durmur.

Ada, dayan görüm bu nə deyir! Qoçaq, sən kimin adaxlısısan?

Bu əsnada Rüstəm bəy küçədə vaqe olub, həyətə girmək istəyir.

Hərçənd Məşədi İbadın bir-ikimin manat qulağını kəsdim, amma Gülnaza yazığım gəlir. Binəva bədbəxt olacaqdır. Mənim qızım Məşədi İbadın tayı deyildir, amma nə eyləmək, pulsuzluğun üzü qara olsun.

İstəyir ki, içəri girsin, bu əsnada S ə r v ə r dəxi həyətdən çıxır. Bunlar bir-birini görüb, bir qədər təəccub ilə baxışırlar.

Sən kimsən və mənim evimdə nə qayırırsan?

Mən bir student babayam və sənin evində heç nə eyləmirəm.

(acıqlı). Bu saat de görüm, nə cür'ət edib mənim evimə gəlibsən?

Öldürəcəkdir, hamımızı qıracaqdır.

Allah, sən saxla, yazığıq!..

Mən sənin evinə heç vaxt gəlməzdim, hərkah sənin qızına aşiq olmasaydım və sənin qızın da mənə aşiq olmasa idi.

(hirs ilə). Bu nə sözdür danışırsan? Nə cür'ət edirsən? Bu saat başına bir patron çaxaram ki, beynin dağılar.

Patronu mən özüm çaxacağam.

Kimə?

Özümə!