| |
(danışıq). Qızım, yox deyirsən?
Sənin üçun bir ər tapmışam ki,
bir ər tapmışam ki, dövlət nə
dövlət, pul, saman kimidir! Özüdəsə
abırlı bir kişidir. Hərçənd bir
az yaşı çoxdur, amma bir yaxşı adamdır
ki, beləsini çıraq ilə axtarsan tapa bilməzsən!
|
| S ə
n ə m: |
Ah! Qoca olandan sonra
heç nə! Ağrım onun özünə də,
dövlətinə də! |
| R ü s t ə
m b ə y : |
Ay qız, sən
qıfılla, sən danışma, sən bu cür
işləri anlamazsan, çünki sən bir heyvan
layələmsən! |
| S ə n ə
m: |
Nə qədər
heyvan olsam da, mən cavan qızımı qoca kişiyə
ərə vermərəm! Heyf deyilmi? Vallah, bu saat
onun dərdindən ölən cavanlar çoxdur ki,
hər biri bir Yusif! |
| R ü s t ə
m b ə y : |
Nə vaxt mən
səni qoca kişiyə ərə versəm, getmə!
Qız mənimdir, mən bilirəm: istərəm
qocaya verərəm, istərəm cavana! (Qıza)
Razısanmı, qızım? |
| G ü
l n a z: |
Nə
deyirəm, mənim borcum ata sözünə baxmaqdır,
özün bilərsən! |
| R ü
s t ə m b ə y : |
Ağıllı
qızım, gözəl qızım! Mən əvvəldən
bilirdim ki, sən mənim sözümdən çıxmayacaqsan.
Odur ki, kişiyə söz vermişəm, indi o
kişi bu gün buraya gələcəkdir və
səni də görmək istəyəcəkdir.
Mən sənə izn verirəm ki, sən gedib onun
ilə görüşəsən. Get görüş
və özün də danış, qorxma! |
| S ə n ə m: |
Yə'ni batmış bu
qədər çirkindir ki, adam qorxa da bilər? |
| R ü s t ə m b ə
y : |
Ay qız, gəl sən
danışma! |
| S ə n ə m: |
Axı
deyirsən ki, qorxma, mən də soruşuram ki... |
| R ü s t ə m b ə
y : |
Ay qız, yum ağzını!
|
| S ə n ə m: |
.Ağzımı
yummamış, nə deyirəm ki?!
|
| R ü s t ə m b ə
y : |
Ay heyvan, danışma
deyirəm!
|
| S ə n ə m: |
İndi mən nə deyirəm
ki, acığın tutur.
|
| R ü s t ə m b ə
y : |
A mürtəd balası,
danışma, qulluqçusan, otur qulluqçu yerində!
|
| S ə n ə m: |
İndi mən nə deyirəm
ki, pis söz demirəm ki?!
|
| R ü s t ə m b ə
y : |
Ay qız, kəs səsini!
|
| S ə n ə m: |
Səsimi kəsməmiş
mən nə deyirəm ki...
|
| R ü s t ə m b ə
y : |
(lap bərkdən).
Ay qız, de qoy işimizi görək! |
| S ə n ə m: |
Mən nə qayırıram
ki.. |
| R ü s t ə m b ə
y : |
(daha bərk). A
qız!... |
Bu əsnada qapı
bərk döyülür.
|
| R ü s t ə m b ə
y : |
Durun gəlin bəri,
yəqin kişi gəldi. |
|
|
| M ə ş ə d i İ
b a d : |
(daxil olur).
Mən nə qədər, nə qədər qoca
olsam da,
Dəyərəm min cavana.
Çörəyi yemərəm mən yavana.
Yaxşı demərəm mən yamana,
Qurban edərəm mən canana
Malımı, pulumu, canımı mən.
Gəl, xanım, gəl yanıma,
Gəl, canım, gəl yanıma,
Gəl, yarım, gəl yanıma.
Gəl, mən ölüm, mən ölüm,
mən ölüm gəl!.. (2 dəfə)
A quzum, gəl yanıma,
Canımı verərəm mən yarıma.
Qurban edərəm mən canana
Malımı, pulumu, canımı mən. |
|
M u s i q i
|
Yenə təkrar «Gəl, xanım, gəl
yanıma». |
M u s i q i
|
| R ü s t ə m b ə
y : |
(daxil olur). Məşdi
İbad, sən bizə xoş gəlib, bizi şad
elədin! Bir de görüm nə oldu ki, nə
oldu bizi yad elədin? |
| M ə ş ə d i İ
b a d : |
A kişi, sən öl,
mən səni hamıdan artıq yad elərəm,
Sən qızı mənə vergilən, gör
necə səni şad elərəm.
|
Musiqi çalınır,
ikisi də oynayır. |
| R ü s t ə
m b ə y : |
Söylə görüm
bir mənə,
Cib doludurmu pul ilən?
Gəl sənə mən qız verim,
Nə işin vardır dul ilən. |
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
A kişi, sən
öl, mən sənə
Nə qədər desən pul verərəm,
Sən qızı mənə vergilən,
Gör necə səni şad
elərəm. |
Musiqi çalınır, ikisi də oynayır. |
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
Pul verimmi? |
| R ü s t ə
m b ə y : |
Vergilən! |
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
Qız verərsənmi?
|
| R ü s t ə
m b ə y : |
Verərəm!
|
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
Tez verimmi? |
| R ü s t ə
m b ə y : |
Vergilən! |
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
Tez verərsənmi?
|
| R ü s t ə
m b ə y : |
Verərəm! |
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
Degilən sən
öl! |
| R ü s t ə
m b ə y : |
Bu sən öl!
|
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
Bəs elə isə?
|
| R ü s t ə
m b ə y : |
Ver əlini! |
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
Bəs elə isə?
|
| R ü s t ə
m b ə y : |
Ver əlini! |
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
Degilən sən
öl! |
| R ü s t ə
m b ə y : |
Bu sən öl! |
| M ə ş ə
d i İ b a d : |
Bəs elə isə?
|
| R ü s t ə
m b ə y : |
Ver əlini! |
Musiqi çalınır, ikisi də oynayır. |
| |
|
